گاهی در مورد اطلاعات نسبتا دقیق و اضطراب ها و نگرانی ها و حتی حدس و گمان های والدین در مورد«اوتیستیک بودن» فرزندشان شگفت زده میشوم. چندروز پیش مادری در یکی از مراکز بهزیستی با حرارت درمورد نگرانی ها و دقتش در بررسی رفتارهای دختربچه اش میگفت و در میان صحبت هایش جمله ای گفت  که مجبورم کرد حسابی سرزنشش کنم:«ا.ع (پسربچه دیگری که مراجع من در همان مرکز است) که مشخصا اوتیسم دارد!!! من به مادرش هم گفتم... ».

بگذریم از این که منبع تحقیقات این والدین هم اغلب مطالب ناقص و غیرقابل استناد از وبلاگ ها و سایت هایی است که دقت کمی در مورد انتشار مطالب می کنند، مساله فعلی من این است چطور می شود از این دغدغه ها که قطعا می توانند مفید و راهگشا باشند به درستی در جهت پیشرفت کودکان دارای اوتیسم( و یا کسانی که در حال طی پروسه تشخیص می باشند) بهره برد.

به نظرم 3 پیشنهاد میرسد که اینهاست:

1. دغدغه های والدین را حتی اگر تابحال به نتایج نامطلوبی انجامیده تشویق کنیم. فراموش نکنیم که والدین بی انگیزه هیچ کاری را نمی توانند درست انجام دهند،بخصوص در رابطه با یک کودک دارای اوتیسم. 

2. .به علاقه والدین برای تحقیق بیشتر ودانستن در مورد مشکلات کودک احترام گذاشته والبته به آن جهت بدهیم. به آنها سایت های مفید و کتاب های به درد بخور را معرفی کنیم و ازیشان بخواهیم که درمورد چیز هایی که از اوتیسم می دانند به ما بگویند. در این صورت میتوان بهتر محیط اطراف کودک را شناخت و اصلاح کرد.

3. والدین را از برنامه درمانی که برای کودکشان وجود دارد دور نکنیم.آنها حق دارند و بایستی بدانند که درحال حاضر هدف برنامه و شیوه ای که در حال اجراست چیست و  مزایا و محدودیت های موجود را به روشنی بدانند. چیزی که مسلم است این است که والدین در همه مراحل تشخیص و درمان سهیم هستند.

*****

پرسشنامه CHAT یکی از ابزار های غربالگری اوتیسم در سنین پایین است که بایستی توسط والدین تکمیل شود.

Modified Checklist for Autism in Toddlers _M-CHAT

این پرسشنامه نوع اصلاح شده ی نسخه ی اصلی چک لیست اتیسم طفولیت(CHAT) بوده و حاوی 23 سوال با پاسخ های بلی/ خیر می باشد که جهت غربالگری اختلال اتیسم در کودکان 16 تا 30 ماه مورد استفاده قرار می گیرد.

فیال متن این پرسشنامه را میتوانید از اینجا دانلود نمایید.